کد مطلب:276404 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111
شباهت به صالح
صالح علیه السلام از قومش غایب شد و پس از آن كه به سوی آن ها بازگشت، عده كثیری او را انكار كردند، چنان كه در كمال الدین از امام ابوعبد آللَّه صادق علیه السلام مروی است كه فرمود: صالح مدّتی از قومش غایب شد، روزی كه از آنان غیبت یافت، میانسال و خوش هیكل و خوش اندام بود، ریش انبوه و شكم خفته ای داشت، گونه هایش سبك و در میان مردمان میان بالا بود. هنگامی كه به قومش بازگشت او را به صورتش نشناختند، و آن ها را بر سه طایفه دید: یك طایفه منكر و كافر، و طایفه دیگر اهل شك و تردید بودند، و طایفه سوم یقین و ایمان داشتند. اوّل، آن طایفه كه اهل شك و تردید بودند را دعوت كرد، و به آنان گفت: من صالح هستم. آن ها او را تكذیب كردند، و دشنام دادند و راندند، و گفتند: خداوند از تو بیزار است، صالح به صورت تو نبود. سپس نزد منكرین و كافرین آمد، و آن ها را دعوت فرمود، ولی از او نپذیرفتند و به بدترین وجهی از او رمیدند. آن گاه نزد طایفه سوم آمد و گفت: من صالح هستم. گفتند: نشانه ای بگو كه بدانیم تو صالح هستی،چون كه ما تردید نداریم كه خداوند تعالی آفریدگار است، هر كس را به هر شكل كه بخواهد درمی آورد، ما در میان خودمان نشانه های قائم را به یكدیگر اطلاع داده و بررسی كرده ایم تا این كه هرگاه بیاید برای ما معلوم باشد و صحت آن به وسیله یك خبر آسمانی بر ما محقق گردد. صالح علیه السلام فرمود: من همان صالح هستم كه شتر را برای شما برآوردم.
گفتند: راست می گویی؛ همین مطلب را ما با هم بررسی می كردیم. نشانه های آن
[ صفحه 260]
چیست؟ فرمود: یك روز او آب می آشامید و روز دیگر شما. گفتند: ما به خداوند و آنچه تو از جانب او آورده ای ایمان داریم. این جا است كه خداوند تبارك و تعالی می فرماید: «إِنَّ صالِحاً مُرْسَلٌ مِنْ رَبِّهِ»؛ [1] همانا صالح از سوی پروردگارش فرستاده شده است. و اهل یقین و ایمان گفتند: «إِنَّا بِما أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ»؛ [2] ما به آنچه او فرستاده شده ایمان داریم. و كسانی كه تكبر كردند - كه شك كنندگان باشند - گفتند: «إِنَّا بِالَّذِی آمَنْتُمْ بِهِ كافِرُونَ»؛ [3] ما به آنچه شما ایمان آورده اید، كفر ورزیده ایم.
راوی گوید: آیا آن زمان، میان آن ها عالمی هم بود كه به صالح آگاه باشد؟ فرمود: خداوند عادل تر از آن است كه زمین را بدون عالمی بگذارد كه مردم را به سوی خداوند رهبری كند، وآن مردم تنها هفت روز پس از خروج صالح از میان آن ها، در حال حیرت كه امامی را نمی شناختند به سر بردند، كه در همان حال هم دین خدای - عزّوجلّ - را در اختیار داشتند، و با هم متحد بودند، و چون صالح علیه السلام ظاهر شد، پیرامونش جمع شدند، و همانا مَثَل قائم علیه السلام نیز مَثَل صالح است. [4] .
آری، قائم علیه السلام هم مانند صالح علیه السلام خواهد بود. آنچه بر صالح جاری شده بی كم و كاست بر او جاری می شود. با آن كه در سنّ پیری و پس از عمری طولانی ظهور می كند، به صورت جوانی كم تر از چهل سال است.
مردم نیز بر سه دسته خواهند بود: اهل یقین؛ شك؛ و انكار. اهل شك و انكار را دعوت می كند، و چون منكر شوند و نفی كنند، آن ها را می كشد. و اهل یقین از او نشانه می خواهند كه به آن ها ارائه می دهد، پس با او بیعت می كنند. و در تمام این ها روایاتی هست كه بعضی از آن ها را پیش تر آوردیم و بعضی دیگر را بعداً خواهیم آورد - ان شاء اللَّه تعالی -.
[ صفحه 261]
گفتند: راست می گویی؛ همین مطلب را ما با هم بررسی می كردیم. نشانه های آن
[ صفحه 260]
چیست؟ فرمود: یك روز او آب می آشامید و روز دیگر شما. گفتند: ما به خداوند و آنچه تو از جانب او آورده ای ایمان داریم. این جا است كه خداوند تبارك و تعالی می فرماید: «إِنَّ صالِحاً مُرْسَلٌ مِنْ رَبِّهِ»؛ [1] همانا صالح از سوی پروردگارش فرستاده شده است. و اهل یقین و ایمان گفتند: «إِنَّا بِما أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ»؛ [2] ما به آنچه او فرستاده شده ایمان داریم. و كسانی كه تكبر كردند - كه شك كنندگان باشند - گفتند: «إِنَّا بِالَّذِی آمَنْتُمْ بِهِ كافِرُونَ»؛ [3] ما به آنچه شما ایمان آورده اید، كفر ورزیده ایم.
راوی گوید: آیا آن زمان، میان آن ها عالمی هم بود كه به صالح آگاه باشد؟ فرمود: خداوند عادل تر از آن است كه زمین را بدون عالمی بگذارد كه مردم را به سوی خداوند رهبری كند، وآن مردم تنها هفت روز پس از خروج صالح از میان آن ها، در حال حیرت كه امامی را نمی شناختند به سر بردند، كه در همان حال هم دین خدای - عزّوجلّ - را در اختیار داشتند، و با هم متحد بودند، و چون صالح علیه السلام ظاهر شد، پیرامونش جمع شدند، و همانا مَثَل قائم علیه السلام نیز مَثَل صالح است. [4] .
آری، قائم علیه السلام هم مانند صالح علیه السلام خواهد بود. آنچه بر صالح جاری شده بی كم و كاست بر او جاری می شود. با آن كه در سنّ پیری و پس از عمری طولانی ظهور می كند، به صورت جوانی كم تر از چهل سال است.
مردم نیز بر سه دسته خواهند بود: اهل یقین؛ شك؛ و انكار. اهل شك و انكار را دعوت می كند، و چون منكر شوند و نفی كنند، آن ها را می كشد. و اهل یقین از او نشانه می خواهند كه به آن ها ارائه می دهد، پس با او بیعت می كنند. و در تمام این ها روایاتی هست كه بعضی از آن ها را پیش تر آوردیم و بعضی دیگر را بعداً خواهیم آورد - ان شاء اللَّه تعالی -.
[ صفحه 261]
[1] سوره اعراف، آيه 75.
[2] سوره اعراف، آيه 75.
[3] سوره اعراف، آيه 76.
[4] كمال الدين: 136:1.